Saadabad Palace

مجموعه فرهنگی-تاریخی سعدآباد در شمالی‌ترین، مرتفع‌ترین و خوش آب و هواترین محله تهران، در مساحتی حدود ۳۰۰ هکتار واقع شده‌است. این مجموعه دارای حدود ۱۸۰ هکتار جنگل طبیعی، چشمه‌سارها، قنات‌ها، باغستان‌ها، گلخانه‌ها و خیابان‌های پوشیده از درخت و گل است. رودخانه جعفرآباد، از وسط محوطه کاخ می‌گذرد.
کاخ‌های سعدآباد را دودمان پهلوی در منطقه شمیران، تهران بنا کرده‌اند. در این مجموعه ابتدا خاندان قاجار و خاندان سلطنتی ساکن بودند، اما پس از توسعهٔ محوطه رضا شاه در سال‌های ۱۳۰۰ در آنجا می‌زیست و پسرش محمدرضا شاه نیز در سال‌های ۱۳۵۰ به این‌جا نقل مکان کرد.
پس از پیروزی انقلاب ۵۷ این مجموعه به شکل موزه در آمد ولیکن کاخ فعلی ریاست جمهوری در جوار این مجموعه قرار دارد.از کاخ ملکه مادر نیز که متعلق به ارگان ریاست جمهوری است برای پذیرایی از مهمانان خارجی استفاده می‌شود.

The Saadabad Palace (Persian:کاخ سعدآباد Sa`dābād) is a palace built by the Pahlavi dynasty of Iran in the Shemiran area of Tehran.

The complex was first inhabited by Qajar monarchs and royal family in the 19th century. After an expansion of the compounds, Reza Shah lived there in the 1920s. And his son, Mohammad Reza Pahlavi moved there in the 1970s.

After the Iranian Revolution, the complex became a museum. However, the current presidential palace is located adjacent to the Sa'd Abad compound.

 Le Palais de Sa'dābād (کاخ سعدآباد en persan) est un palais construit par la Dynastie Pahlavi d'Iran dans le district de Shemiran à Téhéran.

Reza Shah a d'abord vécu là dans les années 1920. Mohammad Reza Pahlavi déménagea ici dans les années 1970. Après la révolution iranienne, les différents pavillons composant le palais ont été transformés en musées.

damavand

کوه دَماوَند کوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه این کشور و بلندترین آتشفشان خاورمیانه^[۱] شناخته می‌شود. این کوه در قسمت مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد.^[۵] قله دماوند که از نظر تقسیمات کشوری در استان مازندران قرار دارد،^[۶] به هنگام صاف و آفتابی بودن هوا، از شهرهای تهران، ورامین و قم و همچنین کرانه‌های دریای خزر قابل رؤیت است.^[۷] نزدیکترین شهر بزرگ به این کوه لاریجان است.^[۶] کوه دماوند در سی‌ام تیرماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبيعی ايران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.^[۸]
از دماوند در اساطیر ایران هم یاد شده است و شهرتش بیش از هرچیز به این سبب است که ضحاک (پادشاهی ستمگر و اژدهافش) در آن به بند کشیده شده‌است.^[۹] در آثار ادبی فارسی نیز فراوان به این اسطوره و به طور کلی‌تر کوه دماوند اشاره شده‌است.^[۱۰] دماوند دارای چشمه‌های آب گرم لاریجان، اسک و وانه است

Mount Damāvand (Persian: دماوند ) also known as Donbavand, a potentially active volcano and the highest peak in Iran, has a special place in Persian mythology and folklore. Located in the middle Alborz Range, adjacent to Varārū, Sesang, Gol-e Zard and Mīānrūd, it is the highest point in the Middle East and the highest volcano in all of Asia. It is a potentially active volcano,^[3] since there are fumaroles near the summit crater emitting sulfur, which were known to be active on July 6, 2007.^[4]

The mountain is located near the southern coast of the Caspian Sea, in Āmol county, Māzandarān, 66 kilometres (41 miles) northeast of Tehran.

Le mont Damāvand (en persan : دماوند, Damāvand ou Demavend) est le sommet volcanique semi-actif le plus élevé de l'Iran. Culminant à 5 671 m, il est situé dans la chaîne de l'Elbourz, à 66 kilomètres au nord-est de Téhéran. La montagne est également connue sous le nom de Donbavand. Le sommet est situé à proximité de la côte sud de la mer Caspienne, dans le département d'Amol, province du Mazandaran. La dernière éruption de ce volcan remonte à 7 000 ans. La ville la plus proche est Rineh, au sud de la montagne.

saadi

A native of Shiraz, his father died when he was an infant. Saadi experienced a youth of poverty and hardship, and left his native town at a young age for Baghdad to pursue a better education. As a young man he was inducted to study at the famous an-Nizzāmīya center of knowledge (1195–1226), where he excelled in Islamic Sciences, law, governance, history, Arabic literature and theology.

The unsettled conditions following the Mongol invasion of Khwarezm and Iran led him to wander for 30 years abroad through Anatolia (he visited the Port of Adana, and near Konya he met proud Ghazi landlords), Syria (he mentions the famine in Damascus), Egypt (of its music and Bazaars its clerics and elite class), and Iraq (the port of Basra and the Tigris river). He also refers in his work about his travels in Sindh (Pakistan across the Indus and Thar with a Turkic Amir named Tughral), India (especially Somnath where he encountered Brahmans) and Central Asia (where he meets the survivors of the Mongol invasion in Khwarezm).

He also performed the pilgrimage to Mecca and Medina and also visited Jerusalem^[2]. Saadi traveled through war wrecked regions from 1271 to 1294. Due to Mongol invasions he lived in desolate areas and met caravans fearing for their lives on once lively silk trade routes. Saadi lived in isolated refugee camps where he met bandits, Imams, men who formerly owned great wealth or commanded armies, intellectuals, and ordinary people. While Mongol and European sources (such as Marco Polo) gravitated to the potentates and courtly life of Ilkhanate rule, Saadi mingled with the ordinary survivors of the war-torn region. He sat in remote teahouses late into the night and exchanged views with merchants, farmers, preachers, wayfarers, thieves, and Sufi mendicants. For twenty years or more, he continued the same schedule of preaching, advising, and learning, honing his sermons to reflect the wisdom and foibles of his people. Saadi's works reflects upon the lives of ordinary Muslims suffering displacement, plight, agony and conflict, during his turbulent times.

Saadi was also among those who witnessed first-hand accounts of Baghdad's destruction by Mongol Ilkhanate invaders led by Hulagu during the year 1258. Saadi was captured by Crusaders at Acre where he spent 7 years as a slave digging trenches outside its fortress. He was later released after the Mamluks paid ransom for Muslim prisoners being held in Crusader dungeons.

When he reappeared in his native Shiraz he was an elderly man. Shiraz, under Atabak Abubakr Sa'd ibn Zangy (1231–60) was enjoying an era of relative tranquility. Saadi was not only welcomed to the city but was respected highly by the ruler and enumerated among the greats of the province. In response, Saadi took his nom de plume from the name of the local prince, Sa'd ibn Zangi. Some of Saadi's most famous panegyrics were composed an initial gesture of gratitude in praise of the ruling house, and placed at the beginning of his Bustan. The remainder of Saadi's life seems to have been spent in Shiraz

میلاد milad

برج میلاد نام آسمان‌خراشی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد. برج میلاد بلندترین برج ایران، چهارمین برج مخابراتی و نوزدهمین[۲] برج بلند جهان است.[۳][۴] این برج با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی برجهای دنیا مقام نخست را دارد.[۵] این سازه به خاطر ارتفاع بلند و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران نمایان است و از این رو، یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار می‌آید.

Milad Tower (aka Borj-e-Milad , Persian: برج میلاد ) is the tallest tower in Iran. Built in between the Shahrak-e Gharb and Gisha districts of Tehran, it stands 435 m (1,427 ft) high from base to tip of the antenna^[5]. The head consists of a large pod with 12 floors, the roof of which is at 315 m (1,033 ft). Below this is a staircase and elevators to reach the area. Milad Tower is the sixth tallest tower in the world^[6] after the Guangzhou TV & Sightseeing Tower in Guangzhou, CN Tower in Toronto, Ostankino Tower in Moscow, the Oriental Pearl Tower in Shanghai, and the Tokyo Sky Tree, still under construction. It is also currently (in early 2010) the 14th tallest freestanding structure in the world^[7].

Milad Tower is part of The Tehran International Trade and Convention Center. The project includes the Milad telecommunication tower offering restaurants at the top with panoramic views of Tehran, a five-star hotel, a convention center, a world trade center, and an IT park. The complex seeks to respond to the needs of business in the globalized world of the 21st century by offering facilities combining trade, information, communication, convention and accommodation all in one place

Milad Kulesi (Farsça: برج میلاد veya برج یادمان; okunuşu: Borc-e Milad), İran'ın başkenti Tahran'ın Merkezi semtinde bulunan dünyanın en yüksek 4. gökdelenidir.

1997 yılında yapımına başlanan Milad Kulesi, 2007 yılında tamamlanmış ve 2008 yılında hizmete açılmıştır.

Yapının çatıya kadar olan yüksekliği 315 m'dir. En uç kısmına kadar olan yükseklik ise 435 m'dir. 345. metrede 12. kat ve teras yer almaktadır ve teras katında Tahran manzarasını rahatça izlemek mümkündür.

Milad Kulesi, Muhammetrıza Hafizi (Yadman Sazeh İnşaat Şirketi) tarafından İran ve İslami geleneklerine göre doğu tarzı bir yapı olarak tasarlanmıştır.

La tour Milad (en persan : برج میلاد, Borj-e Milād) est la plus grande tour d'Iran. Construite dans le district de Shahrak-e Gharb/Gisha à Téhéran, elle mesure 435 mètres de haut (1427 pieds) de sa base jusqu'au sommet de son antenne. Ce qui en fait la 4^e plus haute tour du monde actuellement.

La partie supérieure est un complexe de 12 étages dont le toit est situé à 315 m (1034 pieds). En dessous se trouvent des escaliers et des ascenseurs pour atteindre cette partie de la tour.

La tour Milad fait partie du centre des congrès et du commerce international de Téhéran ( Tehran International Trade and Convention Center). Prévu pour être terminé fin 2007, ce projet, en plus de la tour de télécommunications que sera la tour Milad, offre également des restaurants panoramiques, un hôtel cinq étoiles, un centre de conventions, un centre commercial et une pépinière d'entreprises IT. Le complexe a été conçu pour répondre aux besoins commerciaux au sein d'une économie globalisée en offrant des structures commerciales, d'information, de communications, de convention et de logement toutes situées au même endroit.

france &Italy

یتالیا کشوری در جنوب اروپا است. این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردنیا در دریای مدیترانه تشکیل شده‌است.امروزه ایتالیا کشوری توسعه یافته است و جزو هشت کشور صنعتی محسوب میشود.نکته جالب در مورد نقشه ی کشور ایتالیا این است که نقشه ی این کشور شبیه چکمه می باشد.

(Francesco Petrarca, Canzoniere, s. CXLVI)

L'Italia , ufficialmente Repubblica italianaè uno Stato membro dell'Unione europea situato nell'Europa meridionale, il cui territorio coincide in gran parte con l'omonima regione geografica. Il paese si estende su una superficie di 301.336 km²e conta 60.494.632 abitanti

.

 

فرانسه با عنوان رسمی جمهوری فرانسه کشوری است واقع در اروپای غربی؛ فرانسه بزرگ‌ترین کشور اروپای غربی است و همچنین فرانسه سومین کشور اروپاست و فقط روسیه و اوکراین از این کشور اروپایی وسیع ترند.^[۱] این کشور با کشورهای بلژیک، لوکزامبورگ، آلمان، سوئیس، ایتالیا، موناکو، آندورا و اسپانیا مرز زمینی مشترک دارد.^[۲]
فرانسه یکی از اعضای موسس اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد است. این کشور همچنین عضو گروه جی ۸ و از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و دارای حق وتو است. فرانسه یک کشور دارای سلاح هسته‌ای است.^[۳]

La France [fʁɑ̃s], en abrégé RF, en forme longue la République française, est une république constitutionnelle unitaire dont la majeure partie du territoire et de la population est située en Europe occidentale, mais qui comprend également plusieurs territoires répartis dans les Amériques, l’océan Indien et le Pacifique. Elle a pour capitale Paris, pour langue officielle le français et pour monnaie l’euro. Sa devise est Liberté, Égalité, Fraternité, et son drapeau est constitué de trois bandes verticales respectivement bleue, blanche et rouge. Son hymne est La Marseillaise.

Pays ancien formé au Haut Moyen Âge, la France joue un rôle important dans l’histoire mondiale par l’influence de sa culture et de ses valeurs démocratiques et républicaines, par la colonisation qu’elle a menée en Amérique, en Asie, en Océanie et en Afrique, et par son rôle pionnier dans la construction de l’Union européenne. Elle est une puissance nucléaire, et l’un des cinq membres permanents du Conseil de sécurité des Nations unies.

Peuplée de 65,8 millions d’habitants (janvier 2011), la France est en 2009 la cinquième puissance économique mondiale aux taux de change du marché. Son économie, de type capitaliste avec une intervention étatique assez forte, fait d’elle un des leaders mondiaux dans les secteurs de l’agroalimentaire, de l’aéronautique, de l’automobile, des produits de luxe, du tourisme et du nucléaire.

Little Prince

The Little Prince (French: Le Petit Prince), published in 1943, is French aviator Antoine de Saint-Exupéry'e 

most

famous novella. Saint-Exupéry wrote it while living in the United States. It has been translated into more than 190 languages and sold more than 200 million copies[1][2] making it one of the best selling books ever.  An earlier memoir by the author recounts his aviation experiences in the Saharan desert. He is thought to have drawn on these same experiences for use as plot elements in The Little Prince. Saint-Exupéry's novella has been adapted to various media over the decades, including stage, screen and operatic works

1. 

KOROSH- کورش

Cyrus the Great IPA: [kʰuːruʃ], Kūruš,[3] Persian: کوروش بزرگ,

Kūrosh-e-Bozorg) (c. 600 BC or 576 BC – December 530 BC), also known as Cyrus II or Cyrus of Persia,[6] was the founder of the Persian Empire under the Achaemenid dynasty. Under his rule the empire embraced all the previous civilized states of the ancient Near East, expanded vastly and eventually conquered most of Southwest Asia and much of Central Asia, parts of Europe and Caucasus. From the Mediterranean sea and the Hellespont in the west to the Indus River in the east, Cyrus the Great created the largest empire the world had yet seen.

The reign of Cyrus the Great lasted between 29 and 31 years. Cyrus built his empire by conquering first the Median Empire, then the Lydian Empire and eventually the Neo-Babylonian Empire. Either before or after Babylon, he led an expedition into central Asia, which resulted in major campaigns that brought "into subjection every nation without exception."[9] Cyrus did not venture into Egypt, as he himself died in battle, fighting the Massagetae along the Syr Darya in December 530 BC.[10][11] He was succeeded by his son, Cambyses II, who managed to add to the empire by conquering Egypt, Nubia, and Cyrenaica during his short rule.

Cyrus the Great respected the customs and religions of the lands he conquered. It is said that in universal history, the role of the Achaemenid empire founded by Cyrus lies in its very successful model for centralized administration and establishing a government working to the advantage and profit of its subjects. In fact, the administration of the empire through satraps and the vital principle of forming a government at Pasargadae, were the works of Cyrus.[13] Aside from his own nation, Persia (modern Iran), Cyrus the Great also left a lasting legacy on the Jewish religion through his Edict of Restoration, where because of his policies in Babylonia, he is referred to by the people of the Jewish faith, as "the anointed of the Lord." [14][15]

Cyrus the Great is also well recognized for his achievements in human rights, politics, and military strategy, as well as his influence on both Eastern and Western civilizations. To date Cyrus the Great and his historical signature define the national identity for many Iranians.[16] Cyrus and indeed the Achaemenid influence in the ancient world also extended as far as Athens, where many Athenians, adopted aspects of the Achaemenid Persian culture as their own, in a reciprocal cultural exchange.[

شب امتحان

چهار تا دانشجو شب امتحان بجای درس خواندن به پارتی و خوش گذرونی رفته بودند
و هيچ آمادگی امتحانشون رو نداشتند٬
روز امتحان به فکر چاره افتادند و حقه ای سوار کردند به اين صورت که
سر و روشون رو کثيف و کردند
و مقداری هم با پاره کردن لباس هاشون در ظاهرشون تغييراتی بوجود آوردند٬
سپس عزم رفتن به دانشگاه نمودند و يکراست به پيش استاد رفتند٬
مسئله رو با استاد اينطور مطرح کردند که ديشب به يک مراسم عروسی خارج از
شهر رفته بودند
و در راه برگشت از شانس بد يکی از لاستيک های ماشين پنچر ميشه
و اونا با هزار زحمت و هل دادن ماشين به يه جايی رسوندنش
و اين بوده که به آمادگی لازم برای امتحان نرسيدند کلی از اينها اصرار و
از استاد انکار
آخر سر قرار ميشه سه روز ديگه يک امتحان اختصاصی برای اين 4 نفر از طرف
استاد برگزار بشه،
آنها هم بشکن زنان از اين موفقيت بزرگ، سه روز تمام به امر شريف خر زنی مشغول ميشن
و روز امتحان با اعتماد به نفس بالا به اتاق استاد ميرن تا اعلام آمادگی
خودشون رو ابراز کنند!
استاد عنوان ميکنه بدليل خاص بودن و خارج از نوبت بودن
اين امتحان بايد هر کدوم از دانشجوها توی يک کلاس بنشينند و امتحان بدن
که آنها بدليل داشتن وقت کافی و آمادگی لازم با کمال ميل قبول ميکنند.
امتحان حاوی دو سوال و بارم بندی از نمره بيست بود؛



يك) نام و نام خانوادگی: ۲نمره
دو ) کدام لاستيک پنچر شده بود؟ ۱۸نمره



الف) لاستيک سمت راست جلو
ب) لاستيک سمت چپ جلو
ج) لاستيک سمت راست عقب
د) لاستيک سمت چپ عقب