زمین‌لرزه و سونامی توهوکو ۲۰۱۱ زلزله‌ای است، که ۱۱ مارس ۲۰۱۱ به قدرت ۹٫۰ درجه[۳][۱] در ساعت ۱۴ و ۴۶ دقیقه به وقت محلی در نزدیکی سندای در استان میاگی در شمال شرقی ژاپن رخ داد.[۴] مرکز سطحی زمین‌لرزه در ۱۳۰ کیلومتری شرق شبه جزیره اوشیکا ناحیه توهوکو با کانون ژرفی به عمق ۲۴ کیلومتر گزارش شده است.[۵][۶] زمین‌لرزه سبب گردید در تمامی مناطق ساحلی ژاپن در کنار اقیانوس آرام هشدار سونامی و درخواست تخلیه این مناطق اعلام شود٬ این هشدار حداقل در ۲۰ منطقه ساحلی دیگر در آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی نیز اعلام گردید.[۷][۸][۹] این زمین لرزه امواج سونامی به ارتفاع ۱۵ متر در ژاپن و امواج کوچکتری در کشورهای دیگر ایجاد کرد.[۱۰] [۴] در تاریخ اول آوریل، دولت ژاپن نام رسمی «زمین‌لرزه بزرگ شرق ژاپن» 東日本大震災 را بر این فاجعه نهاد.[۱۱]
این زمین‌لرزه خسارات بسیار زیادی شامل تخریب شدید جاده‌ها و راه‌آهن و ایجاد آتش‌سوزی در برخی مناطق را بر ژاپن وارد کرده‌است. در حدود ۴.۴ میلیون خانوار در شمال شرقی ژاپن بدون برق و ۱.۴ میلیون نفر بدون آب مانده‌اند.[۱۲] تعدادی از ژنراتورها الکتریکی از کار افتاده‌اند و حداقل سه راکتور هسته‌ای در پی انباشته شدن گاز هیدروژن منفجر شده‌اند.[۱۳]
تمام مناطق در شعاع ۲۰ کیلومتری نیروگاه هسته‌ای شماره یک فوکوشیما و ده کیلومتری نیروگاه هسته‌ای شماره دو فوکوشیما که متعلق به شرکت برق توکیو هستند تخلیه شده‌است. ارزیابی‌های اولیه توسط مرکز بین‌المللی ایر بیمه محل‌های تخریب شده را تنها ۱۴,۵ تا ۳۴,۶ بیلیون دلار برآورد کرد.[۱۴] بانک مرکزی ژاپن در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۱۱ مبلغ ۱۸۳ بیلیون دلار را برای عادی‌سازی وضعیت بازار به سیستم بانکی این کشور تزریق کرده‌است.[۱۵]
شدت زلزله در استان میاگی ۷ درجه در مقیاس شیندو، استان فوکوشیما، استان ایباراکی، استان توچیگی ۶ درجهٔ قوی، استان سایتاما، استان چیبا، استان ایواته و استان گونما ۶ درجهٔ ضعیف و در توکیو ۵ درجهٔ قوی بوده است. بعد از وقوع زمین‌لرزه به مدت چندین ساعت تمامی پروازها از فرودگاه بین المللی ناریتا و فرودگاه هانه‌دا متوقف شد.
برآوردها نشان می‌دهد زمین‌لرزه توهوکو قوی‌ترین زمین‌لرزه در ژاپن و پنجمين در جهان از زمان آغاز ثبت شدت زلزله‌ها از ۱۹۰۰ میلادی عنوان شده‌است.[] نائوتو کان، نخست وزیر ژاپن اعلام کرد:« پس از پایان جنگ جهانی دوم در طی ۶۵ سال گذشته این بدترین و سخت‌ترین بحران ژاپن است.»
زمین‌لرزه‌های بزرگ از یک روز قبل از زمین‌لرزه بزرگ توهوکو
بر اساس گزارش آژانس هواشناسی ژاپن، زمین‌لرزه‌های بزرگی (بالای ۷ درجه، یا ۵ ضعیف در مقیاس شیندو) که از روز قبل تا یک ماه بعد از زلزله بزرگ شرق ژاپن به وقوع پیوسته از قرار زیر است:
زمان وقوع (به وقت ژاپن) | مکان وقوع | کانون ژرفی | درجه بزرگی | شیندو |
|---|---|---|---|---|
| ۹ مارس ۱۱ و ۴۵ دقیقه | ساحل سان‌ریکو | حدود ۱۰ کیلومتر | ۷٫۳ | ۵ ضعیف |
| ۱۱ مارس ۱۴ و ۴۶ دقیقه | ساحل سان‌ریکو | حدود ۲۴ کیلومتر | ۹٫۰ | ۷ |
| ۱۱ مارس ۱۵ و ۶ دقیقه | ساحل سان‌ریکو | حدود ۱۰ کیلومتر | ۷٫۴ | ۵ ضعیف |
| ۱۱ مارس ۱۵ و ۱۵ دقیقه | ساحل استان ایباراکی | حدود ۸۰ کیلومتر | ۷٫۴ | ۶ ضعیف |
| ۱۱ مارس ۱۵ و ۲۶ دقیقه | ساحل سان‌ریکو | حدود ۱۰ کیلومتر | ۷٫۵ | ۴ |
| ۱۱ مارس ۱۶ و ۲۹ دقیقه | ساحل سان‌ریکو | سطحی | ۶٫۶ | ۵ قوی |
| ۱۱ مارس ۱۷ و ۴۱ دقیقه | ساحل استان فوکوشیما | حدود ۳۰ کیلومتر | ۵٫۸ | ۵ قوی |
| ۱۱ مارس ۲۰ و ۳۷ دقیقه | ساحل استان ایواته | حدود ۳۰ کیلومتر | ۶٫۴ | ۵ ضعیف |
| ۱۲ مارس ۳ و ۵۹ دقیقه | مرکز استان نی‌ایگاتا | حدود ۸ کیلومتر | ۶٫۷ | ۶ قوی |
| ۱۲ مارس ۴ و ۳۲ دقیقه | مرکز استان نی‌ایگاتا | حدود ۱۰ کیلومتر | ۵٫۸ | ۶ ضعیف |
| ۱۲ مارس ۵ و ۴۲ دقیقه | مرکز استان نی‌ایگاتا | سطحی | ۵٫۳ | ۶ ضعیف |
| ۱۲ مارس ۲۲ و ۱۵ دقیقه | ساحل استان فوکوشیما | حدود ۴۰ کیلومتر | ۶٫۰ | ۵ ضعیف |
| ۱۲ مارس ۲۳ و ۳۵ دقیقه | مرکز استان نی‌ایگاتا | حدود ۱۰ کیلومتر | ۴٫۴ | ۵ ضعیف |
| ۱۳ مارس ۰۸ و ۲۵ دقیقه | ساحل استان میاگی | حدود ۱۰ کیلومتر | ۶٫۲ | ۵ ضعیف |
| ۱۴ مارس ۱۰ و ۰۲ دقیقه | ساحل ایباراکی | حدود ۱۰ کیلومتر | ۶٫۲ | ۵ ضعیف |
| ۱۵ مارس ۲۲ و ۳۱ دقیقه | شرق شیزوئوکا | حدود ۱۰ کیلومتر | ۶٫۴ | ۶ قوی |
| ۱۶ مارس ۱۲ و ۵۲ دقیقه | ساحل شرقی چیبا | حدود ۱۰ دقیقه | ۶٫۰ | ۵ ضعیف |
| ۱۹ مارس ۱۸ و ۵۶ دقیقه | شمال ایباراکی | حدود ۲۰ کیلومتر | ۶٫۱ | ۵ قوی |
| ۲۳ مارس ۰۷ و ۱۲ دقیقه | فوکوشیما | سطحی | ۶٫۰ | ۵ قوی |
| ۲۳ مارس ۰۷ و ۳۶ دقیقه | فوکوشیما | حدود ۱۰ کیلومتر | ۵٫۸ | ۵ قوی |
| ۲۳ مارس ۱۸ و ۵۵ دقیقه | فوکوشیما | حدود ۱۰ کیلومتر | ۴٫۷ | ۵ قوی |
| ۲۴ مارس ۰۸ و ۵۶ دقیقه | جنوب ایباراکی | حدود ۵۰ کیلومتر | ۴٫۹ | ۵ ضعیف |
| ۲۴ مارس ۱۷ و ۲۱ دقیقه | ساحل استان ایواته | حدود ۲۰ کیلومتر | ۶٫۱ | ۵ ضعیف |
| ۲۸ مارس ۷ و ۲۴ دقیقه | ساحل استان میاگی | سطحی | ۶٫۵ | ۵ ضعیف |
| ۳۱ مارس ۱۶ و ۱۵ دقیقه | ساحل استان میاگی | حدود ۴۰ کیلومتر | ۶٫۰ | ۵ ضعیف |
| ۱ آوریل ۱۹ و ۴۹ دقیقه | استان آکیتا | حدود ۱۰ کیلومتر | ۵٫۱ | ۵ قوی |
| ۲ آوریل ۱۶ و ۵۶ دقیقه | جنوب ایباراکی | حدود ۵۰ کیلومتر | ۵٫۰ | ۵ ضعیف |
| ۷ آوریل ۲۳ و ۳۲ دقیقه | ساحل استان میاگی | حدود ۴۰ کیلومتر | ۷٫۴ | ۶ قوی |
| ۹ آوریل ۱۸ و ۴۲ دقیقه | ساحل استان میاگی | حدود ۵۰ کیلومتر | ۵٫۴ | ۵ ضعیف |
| ۱۱ آوریل ۱۷ و ۱۶ دقیقه | فوکوشیما | حدود ۶ کیلومتر | ۷٫۰ | ۶ ضعیف |
| ۱۱ آوریل ۱۷ و ۱۷ دقیقه | فوکوشیما | حدود ۱۰ کیلومتر | ۶٫۰ | ۵ ضعیف |
| ۱۱ آوریل ۱۷ و ۲۶ دقیقه | فوکوشیما | سطحی | ۵٫۶ | ۵ ضعیف |
| ۱۱ آوریل ۲۰ و ۴۲ دقیقه | شمال استان ایباراکی | حدود ۱۰ کیلومتر | ۵٫۹ | ۵ ضعیف |
سونامی
پس از وقوع زمین‌لرزه به سرعت اقدامات جهت مقابله با سونامی در ژاپن و ۲۰ کشور دیگر حاشیهٔ اقیانوس آرام شمالی و جنوبی از جمله آمریکای شمالی و شیلی آغاز شد. در ژاپن بالاترین درجه هشدار خطر سونامی اعلام شده و توسط بلندگوها و رادیو و تلویزیون از مردم خواسته شد که به سرعت نواحی نزدیک دریا را تخلیه کرده و به نواحی بلند پناه ببرند. ارتفاع سونامی ۱۰ متر پیش بینی شده‌بود. اثرات کشنده و مخرب سونامی بسیار بیشتر از زمین‌لرزه در نظر گرفته شده‌است. تصاویر پس از سونامی شهر مینامی‌سانریکو نشان می‌دهد که حتی آثاری از وجود شهر باقی نمانده‌است. در شهر ریکوزنتاکاتا تا طبقهٔ سوم ساختمان‌ها به زیر آب فرو رفتند. طبق ارزیابی کارشناس این احتمال وجود دارد که سونامی در این شهر بین ۱۵ تا ۲۰ متر ارتفاع داشته‌است.[۲۲] [۲۳] شهر میاکو در استان ایواته قبلاً تجربهٔ سونامی را داشته است و خاکریزی به ارتفاع ۱۰ متر برای مقابله با سونامی در این شهر ساخته شده‌بود. خرابی شهر نشاندهندهٔ اینست که ارتفاع این سونامی در این ناحیه از ۱۰ متر نیز بیشتر بوده‌است. احتمالاً بالاترین تعداد تلفات در اثر سونامی متعلق به دو شهر اوتسوچی و مینامی‌سانریکو هر یک با حدود ۸۰۰۰ نفر کشته و گمشده می‌باشد.
English
The 2011 off the Pacific coast of Tohoku Earthquake, also known as the 2011 Tōhoku earthquake, the Great East Japan Earthquake,[6][7] (Japanese: "Eastern Japan Great Earthquake Disaster" (Higashi Nihon Daishinsai)[fn 1]) was a magnitude 9.0 (Mw) undersea megathrust earthquake off the coast of Japan that occurred at 14:46 JST (05:46 UTC) on Friday, 11 March 2011,[2][3][8] with the epicenter approximately 70 kilometres (43 mi) east of the Oshika Peninsula of Tōhoku and the hypocenter at an underwater depth of approximately 32 km (20 mi).[2][9] It was the most powerful known earthquake to have hit Japan, and one of the five most powerful earthquakes in the world overall since modern record-keeping began in 1900.[8][10][11] The earthquake triggered extremely destructive tsunami waves of up to 40.5 metres (133 ft) in Miyako, Iwate, Tōhoku.[12][13] In some cases traveling up to 10 km (6 mi) inland.[where?][14] In addition to loss of life and destruction of infrastructure, the tsunami caused a number of nuclear accidents, primarily the ongoing level 7 meltdowns at three reactors in the Fukushima I Nuclear Power Plant complex, and the associated evacuation zones affecting hundreds of thousands of residents.[15][16]
Japanese Prime Minister Naoto Kan said, "In the 65 years after the end of World War II, this is the toughest and the most difficult crisis for Japan." The Japanese National Police Agency has confirmed 15,538 deaths, 5,685 injured, and 7,060 people missing[] across eighteen prefectures, as well as over 125,000 buildings damaged or destroyed.[ The earthquake and tsunami caused extensive and severe structural damage in Japan, including heavy damage to roads and railways as well as fires in many areas, and a dam collapse.Around 4.4 million households in northeastern Japan were left without electricity and 1.5 million without water.[19] Many electrical generators were taken down, and at least three nuclear reactors suffered explosions due to hydrogen gas that had built up within their outer containment buildings after cooling system failure. Residents within a 20 km (12 mi) radius of the Fukushima I Nuclear Power Plant and a 10 km (6.2 mi) radius of the Fukushima II Nuclear Power Plant were evacuated. In addition, the U.S. recommended that its citizens evacuate up to 80 km (50 mi) of the plant.[20]
Early estimates placed insured losses from the earthquake alone at US$14.5 to $34.6 billion.[21] The Bank of Japan offered ¥15 trillion (US$183 billion) to the banking system on 14 March in an effort to normalize market conditions.[22] The overall cost could exceed US$300 billion, making it the most expensive natural disaster on record.[23][24][25]
The earthquake moved Honshu 2.4 m (8 ft) east and shifted the Earth on its axis by estimates of between 10 cm (4 in) and 25 cm (10 in
The 9.0-magnitude (MW) undersea megathrust earthquake occurred on 11 March 2011 at 14:46 JST (05:46 UTC) in the western Pacific Ocean at a relatively shallow depth of 32 km (19.9 mi),[29] with its epicenter approximately 72 km (45 mi) east of the Oshika Peninsula of Tōhoku, Japan, lasting approximately six minutes.[1][2] The nearest major city to the quake was Sendai, on the main island of Honshu, 130 km (81 mi) away. The quake occurred 373 km (232 mi) from Tokyo.[2] The main earthquake was preceded by a number of large foreshocks, and hundreds of aftershocks were reported. The first major foreshock was a 7.2 MW event on 9 March, approximately 40 km (25 mi) from the location of the 11 March quake, with another three on the same day in excess of 6.0 MW.[2][30] Following the quake, a 7.0 MW aftershock was reported at 15:06 JST, followed by a 7.4 at 15:15 JST and a 7.2 at 15:26 JST.] Over eight hundred aftershocks of magnitude 4.5 or greater have occurred since the initial quake. United States Geological Survey (USGS) director Marcia McNutt explained that aftershocks follow Omori's Law, might continue for years, and will taper off in time.[]
One minute before the earthquake was felt in Tokyo, the Earthquake Early Warning system, which includes more than 1,000 seismometers in Japan, sent out warnings of impending strong shaking to millions. The early warning is believed by the Japan Meteorological Agency (JMA) to have saved many lives.[34][35] The warning for the general public was delivered about 8 seconds after the first P wave was detected, or about 31 seconds after the earthquake occurred. However, the estimated intensities were smaller than the actual ones in some places in Kanto and Tohoku regions. This was thought to be because of smaller estimated earthquake magnitude, smaller estimated fault plane, shorter estimated fault length, not having considered the shape of the fault, etc.[36]
Initially reported as 7.9 MW by the USGS, the magnitude was quickly upgraded to 8.8, then again to 8.9,[37] and then finally to 9.0.[3][38]
[ Geology
This earthquake occurred where the Pacific Plate is subducting under the plate beneath northern Honshu; which plate is a matter of debate amongst scientists.[27][39] The Pacific plate, which moves at a rate of 8 to 9 cm (3.1 to 3.5 in) per year, dips under Honshu's underlying plate releasing large amounts of energy. This motion pulls the upper plate down until the stress builds up enough to cause a seismic event. The break caused the sea floor to rise by several meters.[39] A quake of this magnitude usually has a rupture length of at least 480 km (300 mi) and generally requires a long, relatively straight fault surface. Because the plate boundary and subduction zone in the area of the rupture is not very straight, it is unusual for the magnitude of an earthquake to exceed 8.5; the magnitude of this earthquake was a surprise to some seismologists.[40] The hypocentral region of this earthquake extended from offshore Iwate Prefecture to offshore Ibaraki Prefecture.[41] The Japanese Meteorological Agency said that the earthquake may have ruptured the fault zone from Iwate to Ibaraki with a length of 500 km (310 mi) and a width of 200 km (120 mi).[42][43] Analysis showed that this earthquake consisted of a set of three events.[44] The earthquake may have had a mechanism similar to that of another large earthquake in 869 with an estimated surface wave magnitude (Ms) of 8.6, which also created a large tsunami Other major earthquakes with tsunamis struck the Sanriku Coast region in 1896 and in 1933.
The strong ground motion registered at the maximum of 7 on the Japan Meteorological Agency seismic intensity scale in Kurihara, Miyagi Prefecture. Three other prefectures—Fukushima, Ibaraki and Tochigi—recorded an upper 6 on the JMA scale. Seismic stations in Iwate, Gunma, Saitama and Chiba Prefecture measured a lower 6, recording an upper 5 in Tokyo.
In Russia, the main shock could be felt in Yuzhno-Sakhalinsk (MSK 4) and Kurilsk (MSK 4). The aftershock at 06:25 UTC could be felt in Yuzhno-Kurilsk (MSK 5) and Kurilsk (MSK 4).[47]
[ Energy
This earthquake released a surface energy (Me) of 1.9±0.5×1017 joules,dissipated as shaking and tsunamic energy, which is nearly double that of the 9.1-magnitude 2004 Indian Ocean earthquake and tsunami that killed 230,000 people. "If we could only harness the [surface] energy from this earthquake, it would power [a] city the size of Los Angeles for an entire year," McNutt said in an interview.[33] The total energy released, also known as the seismic moment (M0), was more than 200,000 times the surface energy and was calculated by the USGS at 3.9×1022 joules,[49] slightly less than the 2004 Indian Ocean quake. This is equivalent to 9,320 gigatons of TNT, or approximately 600 million times the energy of the Hiroshima bomb.Japan's National Research Institute for Earth Science and Disaster Prevention (NIED) calculated a peak ground acceleration of 2.99 g (29.33 m/s²).[50][fn 2] The largest individual recording in Japan was 2.7g, in the Miyagi Prefecture, 75 km from the epicentre; the highest reading in the Tokyo metropolitan area was 0.16g.]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر