هواپیمایی امارات (به انگلیسی: Emirates Airlines) یک شرکت هواپیمایی متعلق به امارات متحده عربی است و دفتر آن در شهر دبی قرار دارد. این شرکت متعلّق به گروه امارات است و پروازهای منظم روزانه‌ای را از دبی به مقاصدی در خاورمیانه، خاور دور، اروپا، آفریقا، شبه قاره هند، جنوب شرق آسیا و آمریکای شمالی انجام می‌دهد. پایگاه اصلی آن در فرودگاه بین‌المللی دبی قرار دارد .
تاریخچه
امارات در ماه مه سال ۱۹۸۵ توسط حکومت دبی تأسیس شد و فعالیت‌هایش را از روز ۲۵ سپتامبر سال ۱۹۸۵ با پروازهایی به بمبئی و دهلی آغاز کرد. در اکتبر همان سال پرواز دبی-کراچی نیز راه اندازی شد. اولین هواپیماهای آن را یک فروند ایرباس ای۳۰۰ و یک فروند بوئینگ ۷۳۷-۳۰۰ که از هواپیمایی پاکستان اجاره کرده بود تشکیل می‌دادند. سپس دو فروند بوئینگ ۷۲۷-۲۰۰ ادونسد دست دوم به ناوگان آن پیوستند. این ۴ فروند تا ورود نخستین هواپیماهای نو به ناوگان امارات تنها هواپیماهای آن را تشکیل می‌دادند.
اولین پرواز اروپایی امارات در ژوئیهٔ ۱۹۸۷ به مقصد فرودگاه گت‌ویک لندن انجام گرفت. پروازهای شرکت به مقصد خاور دور در ژوئن ۱۹۹۰ با پرواز به سنگاپور آغاز گشت. در سال ۱۹۹۸ امارات ۴۰٪ سهام شرکت هواپیمایی ایر لانکا را خریداری نمود و مدیریت این شرکت سریلانکایی را برعهده گرفت. در پی این قرارداد نام شرکت مذکور به هواپیمایی سری لانکا تغییر یافت. در حال حاضر امارات تنها شرکت هواپیمایی در جهان به شمار می‌رود که قادر است مسافرین خود را تنها با یک توقف از استرالیا به فرودگاه جان اف کندی نیویورک برساند. امارات اسکای کارگو (EMIRATES SKY CARGO) نام شرکت هوایی باری امارات است.
امارات در سال مالی ۲۰۰۴-۲۰۰۵ سودی معادل ۳۶۸ میلیون درهم رابه حکومت دوبی پرداخت کرد، این در حالی است که این رقم در سال پیش از آن ۳۲۹ میلیون درهم بود. در مجموع از سال ۱۹۹۹ امارات مبلغی معادل ۱/۱ میلیارد درهم را به عنوان سود سهام به حکومت دوبی پرداخت کرده‌است (لازم به ذکر است تا پیش از این تاریخ سودی از این شرکت دریافت نمی‌شد). با وجود اینکه حکومت دوبی تنها سهام دار این شرکت به شمار می‌رود تا کنون هیچ یارانه‌ای به آن پرداخت نکرده است؛ البته به جز تامین سرمایه اولیه هواپیمایی که مبلغی در حدود ۱۰ میلیون دلار بود و همچنین حدود ۸۰ میلیون دلار که در زمان آغاز به کار شرکت در آن سرمایه گذاری شد. درواقع می‌توان گفت مقامات سیاسی دوبی تا آنجا که بتوانند هیچ دخالتی در اداره امارات انجام نمی‌دهند. در حال حاضر امارات توسط یک گروه خارجی به سرپرستی مدیری بریتانیایی به نام موریس فلاناگان ۷۷ ساله اداره می‌شود. تمام مدیران این شرکت دارای سوابق طولانی مدیریتی در شرکتهای بزرگ صنعتی جهان هستند. هواپیمایی امارات در تمام سال‌های فعالیتش، به جز سال دوم آن همواره شرکتی سودآور بوده‌است.
امارات در سال مالی ۲۰۰۵، با کسب حدود ۶/۲ میلیارد درهم (معادل ۷۰۸ میلیون دلار) سود خالص رکورد جدیدی در تاریخ فعالیت‌های خود برجای گذاشت. (کل درآمد شرکت در این سال ۱/۱۹ میلیارد درهم بود.) این در حالی است که در سال مذکور اکثر شرکتهای هواپیمایی جهان با بحران‌های شدید مالی دست به گریبان بودند. (به سبب افزایش بهای سوخت هواپیما در پی روند رو به رشد قیمت جهانی نفت و تبعات حادثه سونامی در جنوب و جنوب شرق آسیا که بر صنعت گردشگری جهان تأثیر منفی فراوانی گذاشت.) در این سال امارات میزبان بیش از ۵۲/۱۲ میلیون مسافر بود که این آمار نسبت به سال ۲۰۰۴، ۱/۲ میلیون نفر افزایش نشان می‌دهد. این شرکت ۱۶۱۱۹ نفر را در استخدام خود دارد.
English
Emirates (Arabic: طيران الإمارات Ṭayarān al-Imārāt) is the flag carrier of Dubai, United Arab Emirates. It is the largest airline in the Middle East, operating over 2,400 passenger flights per week,[1][2] from its hub at Dubai International Airport Terminal 3, to 111 cities in 62 countries across six continents.[3] The company also operates three of the world's ten longest non-stop commercial flights from Dubai to Los Angeles, San Francisco and Houston.[4][5][6] Emirates is a subsidiary of The Emirates Group, which has over 50,000 employees, and is wholly owned by the government of Dubai directly under the Investment Corporation of Dubai.[7] Cargo activities are undertaken by the Emirates Group's Emirates SkyCargo division.[8]
During the mid-1980s, Gulf Air began to cut back its services to Dubai. As a result Emirates was conceived in March 1985 with backing from Dubai's royal family, whose Dubai Royal Air Wing provided two of the airline's first aircraft. It was required to operate independent of government subsidies, apart from $10 million in start-up capital. The airline became headed by Ahmed bin Saeed Al Maktoum, the airline's present chairman. In the years following its founding, the airline expanded both its fleet and its destinations.[9] In October 2008, Emirates moved all operations at Dubai International Airport to Terminal 3, a new terminal exclusively dedicated to Emirates to sustain its rapid expansion and growth plans.[10]
Emirates operates a mixed fleet of Airbus and Boeing wide-body aircraft and is one of only nine airlines to operate an all-wide-body aircraft fleet, whose centrepiece is the Boeing 777. Emirates also has orders for 90 Airbus A380s with 15 of them already in service and became the second operator of the Airbus A380-800 after Singapore Airlines when their first aircraft was delivered on 28 July 2008.[11] Emirates has won numerous awards and is an industry bellwether for aircraft purchases, purchasing over 130 aircraft in 2007 alone.[12]
The airline ranks amongst the top 10 carriers worldwide in terms of revenue and passenger kilometres, and has become the largest airline in the Middle East in terms of revenue, fleet size, and passengers carried as of 2007.[13] In 2010 the airline was the sixth-largest airline in the world in terms of international passengers carried,[14] and largest in the world in terms of scheduled international passenger-kilometres flown.[15] The airline was also the seventh largest in terms of scheduled freight tonne-kilometres flown.[16]
Emirates has built up a strong brand name as a leader in the aviation industry, particularly in terms of service excellence, and its very rapid growth, coupled with consistent profitability.[17][18] In 2010, Emirates was voted the eighth best airline in the world by research consultancy firm Skytrax.[19]
In February 2011, Air Transport World gave Emirates Airlines the title of Airline of the Year for 2011. The award has been given based on recognition of its commitment to safety and operational excellence, customer service trendsetters, financial condition including a 22-year consecutive annual profit.[20]
History
During the mid-1980s, Gulf Air began to cut back its services to Dubai as it was concerned it was providing regional feeder flights for other carriers.[21] As a result Emirates was conceived in March 1985 with backing from Dubai's royal family, and was required to operate independent of government subsidies, apart from US$10 million in start-up capital. Emirates leased a new Boeing 737-300, as well as an Airbus 300B4-200,[22] both from Pakistan International Airlines which were returned in 1987.[23] The Royal Family's Dubai Royal Air Wing also provided the airline two used Boeing 727-200/Advs.[24] The airline's first flight, flight EK600, was Dubai–Karachi on 25 October 1985.[24][25] Flights to Bombay (now Mumbai) and New Delhi were launched by the year's end.
Maurice Flanagan, who previously worked at British Airways, Gulf Air, and BOAC and at the time was overseeing Dnata, was appointed chief executive officer of the new airline.[21] To acknowledge his services for aviation, in 2000, Flanagan was made CBE in the Queen's Birthday Honour List, and later honoured with knighthood. He would be joined at the airline by Sheikh Ahmed bin Saeed Al Maktoum (as chairman) and now-Emirates president Tim Clark. Current chairman Sheikh Ahmed bin Saeed Al Maktoum has since inherited the role of CEO, as Sir Maurice Flanagan became the carrier's executive vice-chairman.
Emirates became profitable within its first nine months. During its first year, it carried about 260,000 passengers and 10,000 tons of freight. To highlight the airline's early success, Gulf Air, during Emirates' first year of operations, suffered a 30% drop in profits, and a loss the following year. By 1986, the airline was adding new destinations such as Colombo, Dhaka, Amman and Cairo to its route network. On 3 July, Emirates received its first bought aircraft, an Airbus A310 (registration A6-EKA), and with two examples, launched daily non-stop services to London Gatwick on 6 July 1987. The airline in 1987 added Frankfurt via Istanbul, and Malé (Maldive).[26] This was followed by an expansion into the Far East market in 1989, with flights to Bangkok, Manila and Singaporeand Hong Kong in . During the first decade of operations, Emirates recorded strong growths averaging 30%. This was despite the lack of a regional network, as its main competitor Gulf Air dominated traffic in the region.
概要 ]
就航開始 ]
アラブ首長国連邦（UAE）のドバイをベースに1985年に就航を開始した。当初は中古のボーイング747などで中東域内とヨーロッパ路線を運航していたが、その後新型機の積極的な導入と新規路線の開設を進めた。
積極的な拡大 ]
2011年現在、日本（成田、大阪）、モスクワ、パリ、ロンドン、ソウル、北京、香港、バンコク、クアラルンプール、シンガポール、ジャカルタ、ムンバイ、シドニー、ニューヨーク、サンパウロ、ヨハネスブルグを含む全ての大陸の都市に就航している数少ない航空会社の一つである。近年ドバイは中東の経済・観光の中心地となるべく投資を進め、街には超高層ビルや高級ホテルなどが林立しているが、エミレーツ航空もそうしたドバイ首長国の政策の一端を担っており、世界各地とドバイを結んでいる。近年ではエアバスA380-800型機、エアバスA350XWB型機、またボーイング777-200LR型機、ボーイング777-300ER型機な ど最新鋭機を大量に発注し大きな注目を集めた。航空業界では、新サービスや機体の大量発注などを大胆に行うことから『何をするか分からない航空会社』とい う異名を持つ[1]。
金融危機の影響]
2007年頃には、原油価格高 による燃料費高騰などで経営難に苦しむ航空会社が多い中、エミレーツは原油高による中東諸国の好景気に支えられ、「世界で最も景気の良いエアライン」と言 われていた。 しかし、拡張路線を歩んできた同社も、2008年以降のアメリカを震源とする金融危機の影響を受けた。同社の資金は金融危機で損失を被った欧米の有力銀行 や投資ファンドが多い為、資金引き揚げにより豊富な石油資源を持つアブダビへ譲渡との噂が流れたが、ドバイ政府が否定している[2]。また、同年11月30日のイギリスの「タイムズ」紙では、「アブダビ政府が資金援助を行う代償として、同社の経営権を求めた」とも報じられた他、同記事では「市場からの資金を調達するためにドバイ株式市場に上場し、一部の株式を売却するのではないか」との憶測も書かれた。2009年11月にドバイの政府系持ち株会社「ドバイ・ワールド」などの政府系企業が債務返済延期要請を行うなど、ドバイとその政府系企業に対する信用不安（ドバイ・ショック）が巻き起こったことで、CNNなどのメディアでは、同じく政府系企業である上に、ドバイの好景気を受けて拡大路線を続けてきたエミレーツの将来を危ぶむ声も起きている[3]。
なお、1998年よりエミレーツ航空がスリランカ航空に43.6%を出資し、「ストラテジックパートナーシップ」を結んでいたが、2008年には、エミレーツ航空が所有するすべての株式を売却し、スリランカ政府が引き取ることとなった。また、2009年3月には、利用客の減少から、ドバイ - ニューヨーク線の使用機材を、エアバスA380からボーイング777-300ERに変更すると発表した上、ドバイ - 中部路線など不採算路線からは早々に運休や撤退をした。2010年3月28日より成田国際空港へ就航を開始するなど、金融危機前に比べてより採算性が高く見込める路線に機材を投入している。
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر