۱۳۹۰/۰۴/۲۹

علی دایی



علی دایی بازیکن و مربی فوتبال ایرانی است. وی ۱۰۹ گل ملی در کارنامهٔ خود دارد و با فاصلهٔ زیادی بهترین گلزن بازی‌های ملی در تاریخ فوتبال جهان است. در سال ۱۳۸۶ خورشیدی، از سوی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال (متعلق به فیفا)، علی دایی در رده بیست و ششم فهرست بازیکنان برتر تاریخ فوتبال جهان قرار گرفت، در این فهرست وی به عنوان تنها بازیکن آسیایی در میان برترین‌های تاریخ فوتبال مشاهده می‌شود.[۱]
دایی سابقهٔ بازی در تیم‌های مهم بوندس لیگا همچون بایرن مونیخ را دارد و به همراه این تیم به نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا دست یافته و همچنین از ژوئن ۲۰۰۷ یکی از اعضای کمیته فوتبال فیفا است

زندگی شخصی

علی دایی در سال ۱۳۴۸ در اردبیل متولد شد. در سال ۱۳۶۶ در رشته عمران دانشگاه شریف پذیرفته شد، اما به دلیل بازی فوتبال هنگام اذان ظهر در گزینش ورود به دانشگاه رد شد. همان سال در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد تهران جنوب هم قبول شد و دو ترم هم به دانشگاه رفت. ولی در سال ۱۳۶۷ دوباره در کنکور شرکت کرد و این‌بار بدون آن که گزینش گریبان‌گیرش شود در رشته متالورژی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و لیسانس خود را بهمن ماه سال ۱۳۷۱ از همان دانشگاه دریافت کرد[۳]؛ او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد ادامه داد. وی متاهل است و اکنون ساکن محله جردن در تهران می‌باشد.[۴] فرزند اول وی در سال ۱۳۸۸ به دنيا آمد.
علی دائی علاوه بر فوتبال، در تجارت نیز موفق بوده‌است و گرداننده چندین شرکت بزرگ، چند فروشگاه، کارخانه تولیدی پوشاک ورزشی و عضو اتاق بازرگانی تهران است.علی دایی علاوه بر کارهای پوشاک ورزشی در ساختمان سازی هم فعالیت دارد. علی دایی در شهرک گلستان شهر زادگاهش(اردبیل) یک مدرسه راهنمایی به نام ابوالفضل دایی (پدرش) ساخته است و از خیرین مدرسه ساز اردبیل می باشد
دائی طی سالهای اوج فوتبال خود و همچنین پس از دوران بازیکنی خود، بارها در مسابقات فوتبال با نیات خیرخواهانه به میدان رفته‌است (از جمله در دیدار ستارگان فوتبال جهان و تیم منتخب بوسنی با همراهی روبرتو باجو و دیگر ستاره‌های افسانه‌ای فوتبال و همچنین بازی دوستانه نود دقیقه برای ماندلا که بین تیم منتخب جهان و تیم منتخب آفریقا، به مناسبت تولد ۹۰ سالگی نلسون ماندلا برگزار شد، که این بازی یکی از زیباترین بازی‌های دوستانه علی دایی به شمار می‌رود). او همچنین همراه بامادلین آلبرایت و دیوید بکهام و...، با سازمان یونیسف، به عنوان سفیر صلح همکاری دارد.

علی دایی در فوتبال باشگاهی

دایی، فوتبال را از باشگاه‌های کوچک شهر اردبیل همچون استقلال اردبیل و وشهرداری اردبیل آغاز کرد. او پس از قبولی در دانشگاه صنعتی شریف و اقامت در تهران، به تیم تاکسیرانی تهران، سپس به بانک تجارت پیوست و در این تیم بود که مورد توجه بیشتری قرار گرفت و برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد.
دایی بعدها به پرسپولیس تهران و سپس السعد قطر پیوست و از این تیم راهی اروپا شد و همراه با کریم باقری به باشگاه آلمانی آرمینیا بیله‌فلد و خداداد عزیزی به اف سی کلن آلمان پیوست. مقصد بعدی او بایرن مونیخ آلمان بود. فرانس بکن‌بائر رییس باشگاه بایرن مونیخ، علی دائی را برای این باشگاه انتخاب کرد و وی را مهاجمی در سطح جهانی معرفی کرد. حضور دایی در بایرن مونیخ آلمان نقطه اوج فوتبال او بود، زیرا پیش از آن حضور بازیکنی ایرانی و حتی آسیایی، در یک باشگاه معتبر، نظیر بایرن مونیخ سابقه نداشت. دایی به همراه بایرن مونیخ تا فینال جام باشگاه‌های اروپا رفت و در نهایت مدال نقرهٔ آن بازی‌ها را به دست آورد. گرچه دایی در بازی فینال به میدان نیامد.
او سپس به هرتا برلین آلمان پیوست و با پوشیدن پیراهن شماره ۹ از اصلی‌ترین بازیکنان این تیم بود. دایی با هرتا برلین هم در جام باشگاه‌های اروپا بازی کرد و دو بار دروازهٔ چلسی و یکبار دروازهٔ آث میلان را گشود. حضور موفق علی دائی در باشگاه‌های اروپایی، راه را برای بسیاری از بازیکنان آسیایی از جمله هیده توشی ناکاتا و مهدی مهدوی کیا گشود.
علی دایی با باشگاه سایپا به عنوان بازیکن و سرمربی تیم سایپا، در سال ۱۳۸۵ فعالیت خود را آغاز کرد. این تیم توانست در خرداد ماه ۱۳۸۶ قهرمانی ششمین لیگ برتر را به دست آورد. او هم‌زمان با قهرمانی سایپا در روز ۷ خرداد ۱۳۸۶، بازدن گل قهرمانی سایپا، که آخرین گل رسمی آقای گل جهان بود، از بازیگری در رشته فوتبال، در مقاطع رسمی، برای همیشه خداحافظی کرد.

سفیر حسن نیت نهضت جهانی 


علی دایی بخاطر معروفیت در سطح بین‌المللی وجایگاه خاصش در فیفا به عنوان سفیر حسن نیت جهانی برگزیده شد. او پیش از آن به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف در ایران برگزیده شده بود که با ارتقا او به عنوان سفیر حسن نیت نهضت جهانی خانم مهتاب کرامتی به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف برگزیده شد.[۵][۶][۷]

علی دایی در تیم ملی


علی دایی در سال‌های اخیر همواره بازیکن اصلی ایران و کاپیتان این تیم بوده‌است. او بیشترین بازی ملی و بیشترین گل زدهٔ تاریخ تیم ملی را دارد (گل‌های زدهٔ او در میان تمام تیم‌های جهان نیز اول است).

او در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ امارات به همراه باقری و عزیزی از بهترین ستارگان ایران بود.

دائی در بازی معروف ایران و استرالیا در بازی پلی اف مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) فرانسه پاس گل دوم ایران را برای خداداد عزیزی ارسال کرد و این گل باعث راهیابی ایران به جام جهانی شد.

او به همراه ایران در دو جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و ۲۰۰۶ آلمان به میدان آمد و در ۵ بازی ایران در این بازی‌ها شرکت کرد. پاس دایی بود که زمینه گذار گل مهدوی‌کیا به آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ شد.

از نقاط اوج دوران ورزشی دایی را می‌توان روز ۲۴ آبان ۱۳۸۳ دانست. او در این روز و در مسابقات مقدماتی راهیابی به جام جهانی ۴ بار دروازهٔ لائوس را گشود تا نام خود را به عنوان اولین فوتبالیست تاریخ جهان که ۱۰۰ گل در بازی‌های ملی به ثمر رسانده ثبت کند. علی دایی در لیگ برتر ایران در سال ۱۳۸۶ به عنوان سرمربی و بازیکن توانست تیم سایپا را به قهرمانی برساند.

لیست گل‌های ملی


  • در قسمت نتیجه جدول زیر، همواره نتیجه کشور ایران، ابتدا آمده‌است.

تاریخ مسابقه محل برگزاری بازی حریف نتیجه نوع رقابت تعداد گل علی دایی
۱۳۷۲ تهران، ایران تایوان ۶-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۱
۱۳۷۲ دمشق، سوریه تایوان ۶-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۲
۱۳۷۲ دوحه، قطر ژاپن ۲-۱ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۱
۱۳۷۲ دوحه، قطر عراق ۱-۲ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۱
۱۳۷۲ دوحه، قطر کره شمالی ۲-۱ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ ۲
۱۳۷۵ شهر کویت، کویت کویت ۲-۱ بازی دوستانه ۲
۱۳۷۵ تهران، ایران نپال ۸-۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۴
۱۳۷۵ تهران، ایران سری لانکا ۷-۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۵
۱۳۷۵ تهران، ایران عمان ۲-۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ مسقط، عمان نپال ۴-۰ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ مسقط، عمان عمان ۲-۱ مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ دوبی، امارات متحده عربی عراق ۱-۲ جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ دوبی، امارات متحده عربی تایلند ۳-۱ جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ دوبی، امارات متحده عربی عربستان سعودی ۳-۰ جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۵ دوبی، امارات متحده عربی کره جنوبی ۶-۲ جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۴
۱۳۷۵ ابوظبی، امارات متحده عربی کویت (۴)۱-۱(۳) جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ ۱
۱۳۷۶ دمشق، سوریه مالدیو ۱۷-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۲
۱۳۷۶ دمشقّ، سوریه قرقیزستان ۷-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۶ دمشق، سوریه سوریه ۱-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۶ تهران، ایران مالدیو ۹-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۲
۱۳۷۶ تهران، ایران قطر ۳-۰ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۶ تهران، ایران جمهوری خلق چین ۴-۱ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۶ جوهور باهرو، مالزی ژاپن ۲-۳ مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۷ سیساکت، تایلند لائوس ۶-۱ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۲
۱۳۷۷ بانکوک، تایلند عمان ۲-۴ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۷ بانکوک، تایلند تاجیکستان ۵-۰ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۲
۱۳۷۷ بانکوک، تایلند جمهوری خلق چین ۲-۱ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۱
۱۳۷۷ بانکوک، تایلند ازبکستان ۴-۰ بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ ۳
۱۳۷۸ ادمونتون، کانادا کانادا ۱-۰ جام دوستانه کانادا ۱
۱۳۷۸ یوکوهاما، ژاپن ژاپن ۱-۱ بازی دوستانه ۱
۱۳۷۹ اوکلند، آمریکا مکزیک ۱-۲ بازی دوستانه ۱
۱۳۷۹ لس آنجلس، آمریکا اکوادور ۲-۱ بازی دوستانه ۱
۱۳۷۹ دمشق، سوریه مالدیو ۸-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۳
۱۳۷۹ دمشق، سوریه سوریه ۱-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ تهران، ایران بحرین ۳-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ تهران، ایران مالدیو ۳-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ تهران، ایران مصر (۷)۱-۱(۸) جام دوستانه ال جی ۱
۱۳۷۹ تهران، ایران مقدونیه ۳-۱ جام دوستانه ال جی ۱
۱۳۷۹ دوحه، قطر قطر ۲-۱ بازی دوستانه ۲
۱۳۷۹ بیروت، لبنان لبنان ۴-۰ جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ بیروت، لبنان تایلند ۱-۱ جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ سیدون، لبنان عراق ۱-۰ جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ ۱
۱۳۷۹ تبریز، ایران گوام ۱۹-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۴
۱۳۷۹ تبریز، ایران تاجیکستان ۲-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۱
۱۳۷۹ تهران، ایران جمهوری خلق چین ۴-۰ جام دوستانه تمدن‌های کهن ۱
۱۳۸۰ تهران، ایران عمان ۴-۰ جام دوستانه ال جی ۱
۱۳۸۰ تهران، ایران بوسنی ۵-۲ جام دوستانه ال جی ۲
۱۳۸۰ تهران، ایران عربستان سعودی ۲-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۲
۱۳۸۰ بغداد، عراق عراق ۲-۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۱
۱۳۸۰ جده، عربستان سعودی عربستان سعودی ۲-۲ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۱
۱۳۸۰ منامه، بحرین بحرین ۱-۳ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۱
۱۳۸۰ ابوظبی، امارات متحده عربی امارات متحده عربی ۳-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ ۱
۱۳۸۱ کیف، اوکراین اوکراین ۱-۰ بازی دوستانه ۱
۱۳۸۱ تبریز، ایران پاراگوئه (۴)۱-۱(۳) جام دوستانه ال جی ۱
۱۳۸۲ تهران، ایران اردن ۴-۱ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۲ بیروت، لبنان لبنان ۳-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۲ تهران، ایران لبنان ۱-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۲ شهر کویت، کویت کویت ۱-۳ بازی دوستانه ۱
۱۳۸۲ تهران، ایران قطر ۳-۱ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱
۱۳۸۳ وینتیان، لائوس لائوس ۷-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۲
۱۳۸۳ تهران، ایران لبنان ۴-۰ مسابقات قهرمانی غرب آسیا ۲۰۰۴ ۳
۱۳۸۳ تهران، ایران سوریه ۷-۱ مسابقات قهرمانی غرب آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۳ تهران، ایران سوریه ۴-۱ مسابقات قهرمانی غرب آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۳ چونگ گینگ، جمهوری خلق چین تایلند ۳-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ ۱
۱۳۸۳ پکن، جمهوری خلق چین بحرین ۴-۲ جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ ۲
۱۳۸۳ عمان، اردن اردن ۲-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱
۱۳۸۳ تهران، ایران لائوس ۷-۰ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۴
۱۳۸۳ تهران، ایران پاناما ۱-۰ بازی دوستانه ۱
۱۳۸۳ تهران، ایران بوسنی ۲-۱ بازی دوستانه ۱
۱۳۸۴ یوکوهاما، ژاپن ژاپن ۱-۲ مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ۱
۱۳۸۴ تهران، ایران لیبی ۴-۰ بازی دوستانه ۱
۱۳۸۴ تهران، ایران توگو ۲-۰ جام دوستانه ال جی ۱
۱۳۸۴ تهران، ایران تایوان ۴-۰ مقدماتی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ ۱
۱۳۸۵ تهران، ایران کاستاریکا ۳-۲ بازی دوستانه ۱

بهترین گلزن در بازی‌های بین‌المللی


علی دایی یکی از بهترین گلزنان تاریخ فوتبال و نفر اول در لیست گلزنان بین‌المللی است. او هم‌چنین بهترین گلزن در تاریخ بازی‌های آسیایی است. او در دور مقدماتی جام جهانی سال ۱۹۹۸، با به ثمر رساندن ۳۸ گل در ۵۶ بازی در رتبهٔ اول قرار گرفت.

او در سال ۱۳۷۵ با به ثمر رساندن ۲۰ گل، دایی به عنوان بهترین گلزن در بازی‌های بین‌المللی توسط فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) معرفی گردید.

در ضمن دایی اولین گلزن آسیایی جام باشگاه‌های اروپا است. از جمله گل‌های به یادماندنی او، دو گل به چلسی و یک گل او به آث میلان در لیگ قهرمانان اروپا، برای تیم هرتا برلین آلمان است، که باعث صعود این تیم به مرحله بعد لیگ قهرمانان شد.

عضویت در فیفا


علی دائی توانست برای اولین بار به عنوان یک بازیکن ایرانی، به عضویت کمیته بین‌المللی فوتبال فیفا در آید. [۸]



سابقهٔ به عنوان مربی فوتبال


او دوران مربی‌گری خود را به عنوان سرمربی و بازیکن در تیم سایپا شروع کرد و توانست این تیم را در لیگ برتر ایران (جام خلیج فارس) به قهرمانی برساند. او در تاریخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۸۶ به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد و پس از شکست تیم ملی مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی مسئولان فدراسیون فوتبال تصمیم گرفتند علی دایی را از سمت خود برکنار کنند. تیم ملی ایران در ۸ فروردین ۱۳۸۸ و در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر و رییس جمهور محمود احمدی نژاد، مقابل عربستان با نتیجه ۲ بر یک شکست خورد تا با ۶ امتیاز از ۵ بازی در رتبه چهارم جدول قرار گیرد. با این شرایط کار صعود تیم ملی به جام جهانی دشوار شد. جمع زیادی از ۱۰۰ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه آزادی پس دریافت گل دوم از عربستان با شعار «دائی حیا کن، تیم ملی را رها کن» خواستار جدایی علی دائی از تیم ملی شدند ولی دائی در مقابل انتقادها مقاومت کرد و اعلام کرد که استعفا نمی‌دهد تا در روز ۹ فروردین ۱۳۸۸ فدراسیون فوتبال طی بیانیه‌ای رسماً علی دائی را از سمت خود برکنار کرد که این پایانی بر مربیگری وی در تیم ملی بود.

در روز ۷ دیماه سال ۸۸ وی رسماً از سوی مدیر عامل باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران برای مدت یکسال و نیم به عنوان سرمربی پرسپولیس منصوب شد.[۹]

او در ۲۸ آذر ۱۳۸۹ از این سمت استعفا داد اما حبیب کاشانی سرپرست تیم پرسپولیس و کادر فنی و دیگر بازیکنان با استعفای او موافقت نکردند و با پافشاری فراوان و رفتن دسته جمعی به خانه ی وی از او درخواست بازگشت کردند . علی دایی هم پذیرفت و روز بعد به تمرین های تیم پرسپولیس بازگشت .

در تاريخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و پس از رد درخواست كميته ی فنی باشگاه پرسپوليس مبنی بر ادامه ی مربیگری پرسپوليس مشروط به اعلام همکاري کامل با حبيب کاشاني در فصل آينده؛ حمید استیلی توسط كميته ی فنی به عنوان سرمربی انتخاب شد و دایی رسما اين باشگاه را ترك كرد.البته علی دایی اعلام کرده بود در صورتی در پرسپولیس می ماند که مديرعامل باشگاه از سوي هيات مديره محترم برخوردار از وجاهت قانوني و قوانين جاري انتخاب شده باشد . [۱۰] [۱۱] از سپاهان به عنوان مقصد بعدی وي برای سرمربيگری نام برده ميشد. اما با انتخاب لوكابوناچيچ به عنوان سرمربي سپاهان اصفهان مربي شدن علي دايي در سپاهان منتفي شد.

جنجال‌ها 


انتقادات 


علی دایی باوجود بازی‌های خوب در دوران جوانی، در سال‌های پایانی (مخصوصا در بازی‌های جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶) مورد انتقاد برخی کارشناسان فوتبال، طرفداران و مطبوعات قرار گرفت. پافشاری برانکو ایوانکوویچ در استفاده مداوم از وی در تیم ملی از محبوبیت وی کاست.[۱۲] اما پس از چندی، موفقیت وی در باشگاه سایپا و قهرمانی او به عنوان بازیکن و سرمربی در لیگ برتر باعث شد تا دوباره توجه همگان را به خود جلب کند[۱۳].

همچنین با آغاز سرمربی‌گری در تیم ملی، دایی بار دیگر آماج انتقادات قرار گرفت. او به دلیل دوشغله بودن (سرمربی همزمان تیم ملی و تیم سایپا) به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفت. ارائه لیست تیم ملی یکی دیگر از دلایل انتقادات از دایی است. این دسته از منتقدان وجود ۵ بازیکن از سایپا (که در رده‌های میانی جدول قرار دارد)، عدم حضور بازیکنی از تیم‌های خوزستانی (فولاد، استقلال اهواز، صنعت نفت) و عدم دعوت از برخی بازیکنان را از دلایل انتقادات خود برمی‌شمارند.

شکایت از مایلی‌کهن


دایی در اعتراض به سخنان محمد مایلی‌کهن سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران از وی شکایت کرد. دادگاه روز دوشنبه ۹ اردیبهشت سال ۱۳۸۷ خورشیدی[۱۴] با حضور وکیل دایی و مایلی‌کهن برگزار شد. مایلی‌کهن بر مواضع قبلی خود و انتقادات از دایی پافشاری کرد. دادگاه محمد مایلی کهن را یک سال از مصاحبه با رسانه‌ها محروم کرد.
English
Ali Daei (Persian: علی دایی, pronounced [ʔæliː dɑːjiː]; nicknamed Shahriar [ʃæhrijɑːr], meaning the King; born 21 March 1969 in Ardabil, Iran) is an Iranian retired football player and current coach.[1] He is a former captain of the Iran national football team, and is the world's all-time leading goalscorer in international 
 matches. Daei as of June 2007 is also a member of the FIFA Football Committee.[2] An ethnic azerbaijani

Club career

[ Early years

Daei graduated from Sharif University of Technology in Materials Engineering (Metallurgical) with a B.Sc. degree. Born in Ardabil, he played for his hometown club, Esteqlal Ardabil, when he was 19. His next club was Taxirani F.C. in Tehran, where he played for one season, before joining another Tehrani club, Bank Tejarat FC. He stayed four years with Bank Tejarat, missing out on a chance to play in the J. League due to military service. Daei's fame is attributed mostly to his renowned goal scoring ability. He managed to score frequently for his clubs, although due to the league schedule at the time he did not play many matches per season. His impressive performance at his club finally got results.

[ Move to Europe

After playing for a couple of minor league teams, Taxirani and Bank Tejarat, in 1994 Daiee joined one of country's premier squads, Persepolis F.C. Following his impressive performance in Asian Cup in 1996 as Arminia Bielefeld joined the Bundesliga, they signed a contract with Daei and his fellow Iranian national team-mate Karim Bagheri. Ali Daei spent one season in Bielefeld and proved to be a successful franchise. He was hand picked for the Bayern Munich club by legendary footballer Franz Beckenbauer, president of the club, who rated him as a world-class centre-forward. He made a famous four million deutschemark move from Arminia Bielefeld to the four-time European Cup winners, which was a record for Asian players at the time. Daei also opened the door for Vahid Hashemian and Ali Karimi who became the second and third Iranians to join the Bavarians (Bayern Munich).
Daei became the first Asian player to feature in a UEFA Champions League match. Yet with Bayern's 15 international players and the Iranian national team's scheduling, Daei had found very little time for playing. In Germany he was known to be a true gentleman, famous for the way he treated the fans. Daei would always sign autographs to Bayern fans and was often the centre of attention, as he was featured in OPEL car commercials. Amazingly, he usually did manage to score when given a chance to play. Still, Ali Daei was unhappy with his position in the club and decided to make a move to Hertha BSC before the end of his three year contract, when Bayern won the championship title in the 1999 Bundesliga. In 2000 he played in the Champions League with Hertha BSC, becoming the team's best scorer in the competition with 3 goals. His famous match against Chelsea gained him a lot of recognition. Yet even at Hertha he was not the talk of the town, since he was only amongst one of the squad's many successful players, who were to fulfill Hertha's Bundesliga and UEFA Champions League dreams.

[ Return to Asia

At the same time he was very successful in international competition scoring in practically every game and making new records. Daei was playing in numerous continental friendlies against world class opposition, yet was still unable to maintain a stable position in his club's starting line-up. In 2001, he was not among the top scorers in the Asian Qualifying round and he did not manage to take the team into the World Cup as captain for the first time. After receiving offers from Rapid Vienna, Rangers, the J. League and a few English Premiership teams, he decided that he was no longer fit to play world-class football. He joined the UAE league at 34 years of age, signing a contract with Al-Shabab as a free agent. In 2003, Daei quit the UAE team and joined his old team in Tehran, Persepolis F.C. Daei moved from Persepolis to Saba Battery F.C. on a free transfer for a modest contract of around $300,000.
He spent two years at Saba Battery, scoring 23 goals, winning the Hazfi Cup and participating in the Asian Champions League. After World Cup 2006 and the arrival of Saba Battery's new manager, Farhad Kazemi, it was announced that he was no longer needed on the team and his contract would not be renewed. Despite rumors of retirement, he signed for another industry-linked club from Tehran, Saipa F.C., on 1 August 2006.[6]
On 6 March 2007, Ali Daei was fined $2000 and suspended for 4 games by the Iranian Football Federation after the incidents in a league game where he delivered a head-butt to the face of Sheys Rezaei, the young Persepolis defender.[7] In an interview with the Iranian paper, Iran Varzeshi, Daei has criticized this decision and has threatened to take his case to FIFA head-quarters if the decision is upheld by the IFF.[8]
On 28 May 2007, after Saipa won the Persian Gulf Cup (2006-2007) in a match vs Mes Kerman F.C., Daei announced his retirement from playing club football and that he would concentrate on his coaching career

International career

Daei was called up to join Team Melli on 6 June 1993 in an ECO Cup tournament held in Tehran, where he made his debut for Iran against Pakistan. He continued his national team appearances and was named the top scorer of the final Asian round of 1994 FIFA World Cup qualifications with 4 goals in 5 matches.
Daei was named the world's top scorer in official international competitions by the International Federation of Football History and Statistics (IFFHS), having scored 20 goals in competitive matches for Iran in 1996, including his famous 4 goal haul against South Korea in Asian Cup 1996. By the end of the 1996 Asian Cup, he had scored 29 goals in 38 appearances for Iran. In the 1998 World Cup qualifying campaign, he was again on top of the charts, scoring 9 goals in 17 matches for Iran, reaching his impressive record of 38 goals in 52 appearances for his country. He is one of the most prolific strikers in the history of football and is now ranked first in most goals in international matches. His experience with world-class football opened the way for other Asian players such as Hidetoshi Nakata and Mehdi Mahdavikia.

[ Century of international goals

Ali Daei joined the exclusive circle of players with a century of caps. In a 28 November 2003 Asian Cup qualifier in Tehran against Lebanon, he scored his 85th international goal, elevating him past Hungarian legend Ferenc Puskás to top the all-time list of scorers in international matches. On 17 November 2004, he scored four goals against Laos in a World Cup qualifier, giving him 102 goals and making him the first male player to score 100 goals in international play. As of September 2009, he has 149 caps for Iran, ranked among the top 12 of world's most capped players.

[Criticism and controversy

Daei continued to hold his place in Iran national team by playing for Iran in World Cup 2006 at the age of 37. Despite the numerous criticism

Coaching career

[ Saipa

On 8 October 2006, upon sudden leave of Saipa's German coach Werner Lorant, he was appointed as the interim coach of Saipa.[12] He was later officially announced as the full-time head coach. On 28 May, Saipa became the Persian Gulf Cup champions in Daei's first season at the helm. Going into his second season as manager Daei relinquished his playing duties for the defending champions and found himself on the sidelines full-time. The results of Saipa's 2007–2008 campaign were not nearly as successful as his team finished 11th in the 18 team Iran Pro League table. However Daei did lead Saipa to an Asian Champions League quarterfinal birth before leaving to take over as the full-time manager of the Iranian National Football Team.

[ Iran national football team

On 2 March 2008 IRIFF officially appointed Ali Daei as Team Melli's new head coach. Despite admitting that his appointment as manager of the Iranian national team was a "surprise",[13] Daei refused to leave his current coaching job at Saipa F.C., therefore taking on dual managerial careers until after Saipa had entered the Asian Champion League quarterfinals, after which Daei left Saipa by mutual consent. While Daei guided Iran to a respectable 16–6–3 mark, his third loss on 28 March 2009 to a Saudi Arabian team that was down 1–0 to Iran in Tehran proved to be the final straw. During his tenure as the National Team coach, the Iranian team managed the weakest World Cup Qualification results in its history with only one win out of 5 WCQ games. After the loss in the 2010 World Cup Qualifier, Daei was fired as head coach after the match. While introducing many new players such as Gholamreza Rezaei, and Ehsan Hajysafi, Daei's squad was often in flux as to who would be invited to a fixture. As well, many critics pointed towards the failures of Daei's team to score and an unsolved weakness in the central defense as causes for his downfall.

[ Persepolis


In 2009, Daei turned down a job offer as manager of Rah Ahan.[14] It was widely believed that Daei could be next in-line for the coaching position of Persepolis but the club chose Zlatko Kranjčar. On 28 December 2009 Daei was chosen as coach of Persepolis. At the end of the 2009-10 Season, Persepolis finished fourth in the league but they became Hazfi Cup champions. In the Hazfi Cup final, Persepolis defeated Azadegan League side Gostaresh Foolad Tabriz 4–1 on aggregate to qualify for the 2011 AFC Champions League. In June 2011, after Persepolis won the 2010–11 Hazfi Cup and after a contention with Habib Kashani, he stated that "I won't work with Kashani Anymore".[15] On 20 June 2011, Technical committee of Perspolis re-appointed Daei as Persepolis's head coach[16] but he resigned on 21 June.[17] The technical committee chose Hamid Estili as Daei's successor on that day.

علي دائي، من مواليد 21 مارس 1969 في أردبيل بإيران، وهو لاعب كرة قدم إيراني من اصل اذري وبنفس الوقت مدرب كرة قدم، ويلعب لنادي سايبا ويدربه أيضا، وهو لاعب سابق مع منتخب إيران لكرة القدم.

بدأ علي دائي مسيرته الكروية في عام 1988 مع نادي أستقلال أردابيل، وفي عام 1989 انتقل إلى نادي تاكسيراني، وبعدها انتقل إلى نادي تيجارت بانك، ولعب لهم حتى عام 1994، وفي عام 1994 انتقل إلى نادي برسبوليس ولعب لهم لمدة سنتين، وفي موسم 1996/1997 انتقل إلى نادي السد القطري، وبعدها انتقل إلى ألمانيا ولعب لنادي أرمينيا بيليفيلد، وشارك معهم في 25 مباراة وسجل 7 أهداف، وفي موسم 1998/1999 انتقل إلى نادي بايرن ميونخ ولعب لهم 23 مباراة وسجل 6 أهداف.

وفي عام 1999 انتقل إلى نادي هيرتا برلين، ولعب معهم 59 مباراة وسجل 19 هدف، وثم انتقل إلى نادي الشباب الإماراتي في موسم 2002/2003، ولعب معهم 25 مباراة وسجل 11 هدف، وفي موسم 2003/2004 عاد إلى نادي برسبوليس ولعب معهم 24 مباراة وسجل 16 هدف، وفي عام 2004 انتقل إلى نادي صبا باتري ولعب لهم 51 مباراة وسجل 23 هدف، وهو يلعب حاليا مع نادي سايبا الإيراني.

يعتبر علي دائي اللاعب الوحيد في تاريخ كرة القدم الذي يسجل أكثر من مئة هدف دولي، حيث سجل 109 أهداف منها 28 ودي [2]، وقد شارك مع منتخب إيران لكرة القدم في كأس العالم لكرة القدم 1998 وكأس العالم لكرة القدم 2006.

في عام 1999 حصل علي دائي على جائزة أفضل لاعب في آسيا.

كأس آسيا 2004


و كان قد سجل هدف في مرمى منتخب تايلند لكرة القدم، وقد سجل هدفين في مرمى منتخب البحرين لكرة القدم.

والآن هو يعمل مدربا للمنتخب الإيراني وقد عرف عنه روح المنافسة والرغبة بالفوز.



۱ نظر:

ناشناس گفت...

واقعا حیرت آوره